Esra Yıldırmış - Kampanya Sayfası

Neden Koşuyorum

Yolumun KODA’nın hayaliyle ilk kesiştiği zamanları hatırlıyorum. Yaklaşık 8 yıl kadar önceydi. Karşımda henüz tanımadığım genç bir kadın vardı ve bana kırsala dair düşlerden bahsediyordu. Okul, öğretmenler, çocuklar, eğitim, bir iklimi olan sınıflar…

Okulu, öğretmeni, çocuk olmayı biliyordum da, bir ruhu olduğunu hissettiğim sınıflara o kadar hasrettim ki. Hem ümidimi artırıp gözümü parıldatan bir düştü bu hem beni yıllar öncesine götürüp, boynu bükük kalmış olan o minik Esra’yı fark etme haliydi.

Çocukken çocuk olmak çok zordu benim için. Yetişkin oldum, şimdi yetişkinlik çok mu kolay diyecek olursak, koca bir hayır çıkar dilimden ama en azından zorluğun, kolaylığın, çeşitli geçişlerin de yola dair olduğunu artık kabullendiğim bir yerdeyim. Ama çocukken bu o kadar da kolay değildi.

Hem dünyayı algılamaya çalışıp hem de senden beklenenleri harfiyen yerine getirme çabasının altında ezilmek gibi bir duyguydu benim için.

Okul deyince birbirinden güzel anılarını hatırlayan kişilere hep imrenmişimdir. Benim için böyle değildi ne yazık ki ve belki de bundan sebep çok inandım KODA’nın varlığına, oluş sebebine ve birlikte atılabilecek dönüştürücü adımlara.

7 yıldır da bu yolculukta aktif şekilde yer alıyorum. Öğretmenler için gerçekleştirdiğimiz eğitimlerde, ben de onların küçük öğrencilerinden oluyorum ve geçmişte özlemini duyduğum sınıf ortamını, şimdilerde tadıyorum. Ve bugünün şanslı öğrencileri için seviniyorum.

O kadar istekli, o kadar açık, birlikte yol almaya inanan o kadar çok öğretmenle kesişti ki yollarımız. Birlikte düşündük, birlikte ürettik, zor zamanlarda (deprem, pandemi, yangınlar vb.), bir aile gibi birlikte yaralarımızı sarıp adım atmaya devam ettik. Bazen yavaşladık, bazen de çok hızlandık ama değişen her tempo, bizi, asıl amacımıza daha çok yaklaştırdı.

Merkezde çocuklar var dedik.
Merkezde nitelikli eğitim almayı hak eden, kendini keşfedip gerçekleştirebilecek çocuklara ulaşmak var dedik.

Bir insanın kendisini tanıyarak yaşamına yerleşmesi, belki de bu hayattaki en önemli değerlerden. Ne olacağı, yaşamda nasıl ilerleyeceğinden önce, kendisini tanıyan, çevresiyle sağlıklı bağlar kuran, yaşamsal becerilerini geliştirebilen, üretken, yaratıcı, sorunları çözebilen, sadece ben demeyi değil, dayanışarak yol almayı önemseyen bireyler yetiştirmek. O nedenle öğretmenlerle kurduğumuz bağda sadece mesleki gelişimi önemsemiyoruz. Kişisel olarak donanımlı hale gelmeyi, sanatı ayrılmaz bir unsur olarak görmeyi, yaparak, yaşayarak öğrenmeyi önemsiyoruz.

Şimdi hepimiz, çocukluğumuza bir bakış atsak, o günden bugünümüze ne söylemek ister çocuk halimiz bize? Daha fazla sevildiğini hissetmek, daha fazla desteklendiğini hissetmek, görüldüğünü hissetmek ister mi? Akranları için de benzer şeyi ister mi?

Herkesin kendini keşfedip gerçekleştirebildiği bir dünya hayaline sen de katkı olmak ister misin?

Maddi imkanın ne kadarına el veriyorsa, çevrendeki arkadaşlarına da bu hareketi duyurarak öğretmenlerin sınıf iklimlerinde benim de bir katkım olsun, o sınıfta neşeli çocukların sesleri yükselsin istersen, sen de kampanyama destek olabilirsin. KODA'nın yaptığı diğer çalışmaları daha yakından tanımak istersen de şu linke göz atabilirsin: https://kodegisim.org/

Eğer Esra Yıldırmış isen, şifren ile bu sayfaya giriş yaparsan seni desteklemek için bağış yapanların isimlerini görebilirsin. (Bu liste kişiye özeldir ve sadece kampanyayı açan gönüllü koşucu bu listeyi görebilir.)